Naturalny mieszaniec zawilca gajowego (Anemone nemorosa L.) i zawilca żółtego (Anemone ranunculoides L.). Występuje na stanowiskach gdzie rosną obydwa gatunki rodzicielskie. Dorasta do 15cm wysokości. Kwiaty średnicy 1,5-2cm, pojedyncze, z 5-8 listkami okwiatu, barwy bladożółtej, cytrynowożółtej i żółtej. Kwitnienie przypada, zależnie od przebiegu pogody, w okresie od marca do maja. W końcu czerwca liście zamierają i roślina wchodzi w stan spoczynku. Kłącza rozrastają się dosyć szybko pełzając płytko pod powierzchnią ziemi. We wrześniu i październiku, po okresie letniego spoczynku, pączki wierzchołkowe nabrzmiewają; w tym czasie kłącza są szczególnie kruche i bardzo łatwo ulegają uszkodzeniom mechanicznym.
W uprawie ogrodowej ważne jest przestrzeganie kilku zasad do osiągnięcia sukcesu w postaci obficie kwitnących, zdrowych kęp. Zawilec lipski wymaga podłoża zasobnego w próchnicę, stale umiarkowanie wilgotnego, nawet w okresie spoczynku oraz stanowiska lekko ocienionego. Korzystnie jest sadzić zawilca lipskiego pod drzewami i krzewami liściastymi takimi jak buk, grab, wiąz, leszczyna, wierzba, dereń. Na stanowiskach piaszczystych i suchych nie udaje się tak więc nie należy go sadzić na takim podłożu. Na rabatę pod zawilce lipskie można przeznaczyć miejsca w ogrodzie gdzie, z uwagi na silne ocienienie w okresie późnej wiosny i lata przez korony drzew, nie udają się inne gatunki. Podłoże na rabacie przeznaczonej na zawilce lipskie należy wzbogacić kompostem. W tym celu na odchwaszczoną powierzchnię ziemi rozsypujemy warstwę 5-7cm dobrze rozłożonego kompostu i przekopujemy na głębokość 15-20cm. Optymalnym terminem sadzenia doniczkowanych roślin jest pora ich kwitnienia. Wówczas mamy pewność co do tożsamości odmianowej sadzonki. Kłącza kopane z gruntu i sprzedawane luzem możemy sadzić w okresie od lipca do końca września. Kłącza na powietrzu bardzo szybko wysychają i należy pamiętać o ich zabezpieczeniu wilgotnym podłożem do czasu posadzenia na docelowym stanowisku. Rabatę warto wyściółkować warstwą drobno mielonej kory. Sprzyja to utrzymywaniu wilgoci w podłożu oraz odtwarza ściółkę jak na naturalnym siedlisku. Rośliny są wówczas bujniejsze i szybciej się rozrastają.
Obecnie odmiany ogrodowe są jeszcze stosunkowo mało zróżnicowane pod względem formy kwiatu. Zdarzają się oryginalne odmiany ogrodowe o większych niż typ kwiatach średnicy do 4cm, dodatkowymi liśćmi z barwą kwiatu tuż pod kwiatem. Jak na razie gatunek mało rozpowszechniony w naszych ogrodach. Nowe odmiany znajdowane są w naturze na stanowiskach gdzie obok siebie rośnie zawilec gajowy i żółty. W celu zwiększenia różnorodności odmian należałoby krzyżować odmiany ogrodowe zawilca gajowego z zawilcem żółtym oraz wykorzystać metody hodowli mutacyjnej.